Het is nog maar zo’n 45 jaar geleden dat mijn vader dagelijks met de Hoogovenbus naar zijn werk ging. Geen file, geen stress om op tijd te komen. Hij werd gebracht en gehaald. De acht uur dat hij achter zijn bureau zat kon hij ongestoord werken. Er stond zelfs geen telefoon op zijn bureau. Na afloop werd hij thuisgebracht.
Intussen zorgde mijn moeder voor ons kinderen, het huishouden en het eten. Als mijn vader ’s avonds uit de bus stapte, zaten we binnen tien minuten aan tafel. Na het eten deed hij zijn vaste dagelijkse klus, de vloer vegen, en dan was er nog tijd voor een dutje voordat het journaal begon.
Hoe anders is het nu.